NAVIGATIE
• Music overzicht
• Zoeken
RUBRIEKEN
• FAQ / Help
• Wat mag niet?
• WZL Wedstrijden
• WZL Chat
• WZL Toolbar
• WZL Statistieken
• WZL leden
• WZL shop
• E-cards
RSS 
• Fun-feed
• Babe-feed
• Stud-feed
Een groot aantal pokerrooms geven
de mogelijkheid om poker te spelen op internet en geld te storten via het veilige iDeal betaalsysteem. |
Homy
wzl-lid
Sinds 8/11/2005
T: 1
R: 0
|
9/11/2005 -
12:01u
| Quote
|
- Pluramon feat. Julee Cruise
- TUK + Kurt d'Haeseleer
- Secede
Schouwburg Cultuurcentrum Luchtbal
Columbiastraat 8 - 2030 Antwerpen
Zaterdag 19 november 2005 om 20u30 (deuren 19u30)
VVK: € 10 / Kassa: € 13
Info: Cultuurcentrum Luchtbal - 03 543 90 30
Tickets: Fnac - Tickets Online
‘Dreams Top Rock’ (Karaoke Kolk) was één van de meest intrigerende elektronicaplaten van 2003, niet het minst door de aanwezigheid van Julee Cruise. Deze Amerikaanse diva maakt eind jaren tachtig furore toen ze te horen was op de soundtrack van David Lynch's cultserie ‘Twin Peaks’. Ze dankt haar roem voornamelijk aan de van serie afkomstige hit ‘Falling’, gecomponeerd door Angelo Badalamenti. Verder was ze ook horen in de Twin Peaks film en ‘Until The End Of The World’ van Wim Wenders; en tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona.
Pluramon zelf is het alter ego van Marcus Schmickler, een Keulenaar die voordien al zijn sporen had verdiend met elektronica (met oa releases op Mille Plateaux en A-Musik)), improv en zelfs klassiek. Op ‘Dreams Top Rock’ waren naast Cruise nog een aantal opmerkelijke gasten waar te nemen: Kevin Drumm, Felix Kubin, Keith Rowe (AMM), …In het verleden werkte hij dan weer samen met onder meer Jaki Liebezeit (Can) en Jan Werner (Mouse On Mars). Het album is zoveel meer dan harddiskmanipulaties en samples. Het is popmuziek, maar dan gereconstrueerd, gedurfd en experimenteel. Het is post-rock, maar dan anders. Meest geciteerde referenties zijn My Bloody Valentine, The Cocteau Twins of Slowdive; en die behoren allemaal tot de zogenaamde shoegazerscene waarbij noisy gitaren werden verenigd met atmosferische elektronica. Of ook gehoord: The Sundays geproduceerd door Fennesz. The Wire bestempelde destijds ‘Dreams Top Rock’ alvast als één van de beste avant pop/noise platen sinds ‘Isn’t Everything’ van My Bloody Valentine.
Tuk is het alter ego van Guillaume Graux. Zijn uitmuntend debuut -‘Proud Princess Of A Brand New City’- verscheen vorig jaar op (K-raa-K)3. Omdat Graux zijn elektronica laat duelleren met zijn gitaar, waren verwijzingen naar Christian Fennesz niet uit de lucht. Deze vergelijking gaat echter niet helemaal op want Tuk kan best zonder die referentie. Helemaal in het begin drukten labels als Mego (Pita) of Sakho hun stempel op het geluid van Tuk, maar door de intrede van zwaar bewerkte gitaarklanken verdwenen ook de aanknopingspunten.
Visueel wordt hij live bijgestaan door Kurt D’Haeseleer, ook al lid van de bejubelde (K-raa-K)3 familie (Cfr. Köhn, Ovil Bianca), wiens beelden net zo belangrijk zijn als de muziek.
Secede behoort samen met Funckarma en Kettel tot de absolute top van elektronisch Nederland. Toch is Lennard van der Last, zoals zo vaak, geen sant in eigen land. In de Lage Landen is hij nog een grotendeels onbekende, ondanks een ijzersterke cd ‘Tryshasla’ voor het kleine Sending Orbs uit Groningen. Dankzij een release op het Amerikaanse keurlabel Merck ‘Bye Bye Gridlock Traffic’ raakt zijn naam in buitenland stilaan gelanceerd. Later dit jaar verschijnt er bovendien nog een album op het Britse Neo Ouija: ‘Silent Flower Observers’. Ook al zo’n gereputeerd platenhuis. Met behulp van cinematische ambient evoceert Secede op ‘Tryshasla’ een imaginaire wereld, die uitgesproken bucolisch en sprookjesachtig is. En dat leverde hem meteen een plaats op als opener voor de 19de editie van Seats ‘n’ Beats.
|
|
|
